Problemen in een wijk ontstaan in de eerste plaats door het gedrag van mensen. Denk maar aan burenruzies, geluidsoverlast, vervuiling op straat, verslavingen, verwaarlozen van kinderen, etc. Over het algemeen geldt dat mensen die niet goed voor zichzelf kunnen zorgen geen positieve bijdrage leveren aan de buurt. Integendeel zelfs. Vooral als de problemen groot zijn (multi-problem) en de concentratie van deze mensen te hoog is gaat een buurt achteruit. De zelfredzaamheid van de mensen, dat wil zeggen hoe beter het hen lukt zelfstandig in de eigen behoefte te voorzien, speelt een cruciale rol in de wijk. Hoe zelfredzamer iemand is, hoe beter deze in staat is op eigen kracht een effectief persoonlijk netwerk op te bouwen en te onderhouden.
Het versterken van de leefbaarheid zit dus ook in het verbeteren van de zelfredzaamheid van haar bewoners. Mensen met een probleem geven we graag een steun in de rug. Samen met professionele hulpverleners én betrokken buurtgenoten. We boren de zelfredzaamheid van de mensen aan. Bewoners helpen elkaar om ervoor te zorgen dat de wijk zelf als emancipatiemotor functioneert. Als de problemen dieper gaan staan professionals klaar om bij te springen. Met een buurtgerichte aanpak is het doel probleemgezinnen sneller te signaleren en meer preventief te werken.
Jeugd
Speciale aandacht hoort uit te gaan naar de jeugd in de wijk. Zij zijn de toekomstig dragende bewoners van de wijk. Ieder kind moet dan ook de kans krijgen zich te ontwikkelen tot een betrokken inwoner die zichzelf straks als volwassene staande kan houden in de samenleving. Dit betekent het ondersteunen van de kinderen door ze te laten leren, spelen en sporten. Maar ook het vooruit helpen van kinderen met een achterstand. Uiteraard is samenwerking met het onderwijs cruciaal, evenals aandacht voor de ouders die deze kinderen opvoeden.
Een bekend en inspirerend initiatief op het vlak van het ontwikkelen van de jongeren is de
‘ Harlem Approach’ in New York.